Saturday, September 22, 2007

i'll be older, a little wiser and livin' my life a little better

tomorrow i'll be 25. perhaps i'l be more wise tomorrow than today.

i dont know.

eto lang yung pede ko sabihen sa kanya.

ayaw ko na. tapos na ko. sumuko na ako.

nasasaktan na lang ako sa paulit ulit na takbo ng sitwasyon natin. tama, ako lang naman ang nahihirapan.

ako lang naman ang umaasa. tigilan na lang natin ito. tapusin ang kalokohan. hindi pa kita pwedeng maging kaibigan. not now. not until the time that i know i am completely over you, over sa idea ng us sa future. hindi ko ren alam kung kailan lilipas. pero sisimulan ko na ngayon.

ilang beses ko na ba sinabe ito. ilang beses ko na b iniyakan ang mga pagkakataong naiisip ko na wala talaga tayong patutunguhan. what puzzle's me is that why keep me?

why were you nice to me? why were you sweet? why cant you just let me go? why cant you just find somebody new? do you think you can keep me as a back up? well excuse me... i'm more than just a back up.... irather be with someone who will consider me as their own...

i'm tired. i 'm really really tired. sagad sa stress ang buhay ko ngayon. tapos dadagdag ka pa. wag na lang. susuko na lang ako.

kung ikaw gusto mo mag stay. then do as you please. but don't expect me to be there nor reciprocate nor even reply to your texts.

kung tatanungin mo ako ulit kung galit ako. sasagutin ko na yung tanung mo. oo galit ako. galit na galit ako. pero wala akong magagawa kung talagang ayaw mo na. o talagang hindi mo lang alam ang gusto mo. hindi kita pipilitin, hindi kita mamadaliin. pero hindi na kita hihintayin. hindi na kita aasahan.

i'm hurt. but these things ang the things i did, did not make me less of a person. i dont have any regrets. i just don't have anything to offer right now.

please go away now. it would be nice if you could just disappear in my life. please go now, for the second insult have left me wounded.

No comments: