Tuesday, August 23, 2005

how can i buy your story?

sa totoo lang i don't buy your story...
pero ang nakakatawa, may isa akong kaibigan na sobrang realistic tumingin sa lahat ng bagay and yet she believes you

imagine that.

ngayon, gusto ko man maniwala, ayaw ko paren.

pero i will still be nice and be open for whatever is next to come.

thanks...at least ngayon nakabalik ka na sa circulasyon...salamat ulet!

Sunday, August 21, 2005

Message ko para sa iyo

this is the supposed message na iiwan ko sa kanya
m still gathering all the courage that i need para maibigay ko ito sa kanya.

weird and sitwasyon.
nawala ka all of a sudden. it must have been a month when i tot you ask me out sa text. after a few days of text you were gone. was the message not meant for me or i was just assuming things...basta weird na after, you don't seem to reply sa message ko no. . .

kung hindi kita kaibigan, i would think na isa ka sa mga taong gago na nang titrip lang. but friend kita, kaya i know that you probably have some reasons behind it.

ala lang i just it would have been nice getting to know you better.
enjoy life!
take care!

alam ko if send this message to you, the possibilities of us being more close would be non-existent. kase alam ko na mas lalo kang maiilang at lalayo.


but i have to let you know this...

ewan ko. pag iisipan ko ulet.

Wednesday, August 17, 2005

kailangan kong burahin

hindi ko alam kung bakit kinailangan kong burahen lahat ng mga mensahe nia sa telepono ko. hinde ko alam pero, nainis ako. Parang isang kumpirmasyon ang narinig ko kay Gau, at malaki ang hinala kong tama siya

tama siguro ang ginawa ko. nakakadismaya kase akala ko siya ang magiging bagong simula ko. akala ko ayos lang na uamyon sa daluyong ng alon sa dagat. Mahirap mangaminin, at kulang man ako sa mga bagay na maaring magpatunay ng aking hakahaka, alam kong biktima na naman ako ng maling akala. dapat sanay na ako sa ganitong sitwasyon, dapat alam ko ng umiwas o kumilitis sa mga taong totoo at seryoso, kumpara sa mga taong mababaw at tuso.

ayos na den. nangyare an ang mga dapat mangyare. pinahintulutan ng taong makapangyarihan ang mga ito marahil sa dahilang siya lamang ang nakakaalam. mahirap mang unawain pero ganun paman, alam kong may paraan siyang ipapamalas sa akin upang maging malinaw ang lahat. At sa pagkakataong yaon, mauunawaan ko ding para sa ikakabuti ko ang lahat ng mga nangayayari ngayon.

para sa iyo, isa ang masasabi ko "Thanks, but no thanks!"

Thursday, August 11, 2005

wala akong kiber

mahirap pag nawalan ka ng kiber sa isang bagay

yun ang nararanasan ko ngayon
sa sobrang inis ko, nawawalan na ako ng kiber

pagod na ako
pagod na ako
sobrang pagod na ako
sobrang pagod na ako


pero dahel mahal ko ang ginagawa ko
hindi ko iindahin ang pagod.
hindi ko papansinin ang puyat

alam kong di mawawalan ng saysay ang buhay

Sunday, August 07, 2005

nakakainip

naiinip ako
sa kahihintay sa isangbagay na hindi sigurado
nabwibwiset ako dahel naghihintay ako
dahil hinihintay kita

sana hindi ko na lang napapansin ang oras
sana hindi ko napapansin na mabagal ang panahon
na may pagkamabagal ka umusad
pagong ka na atang tuwiran

bwiset
bwiset
bwiset

naiinis ako dahil hinihintay kita
hindi ko makuhang mauna
magpaparamdam sana ako
pero naisip ko
bakit natitiis mo ako
ganun ba yun, kala ko ba seryoso

gusto kong isipin
marami kang pinagkaka abalahan
may bago ka na atang trabaho
marami na ata nagbago sa buhay mo
sana isama mo ko
sana isa ren ako sa mga bago sa buhay mo

hindi kita kayang tiisin
malamang pagkatapos nito
magpaparamdam ako
mangungunang mangamusta
at sana naman
sa pagkakataong ito
sumagot ka.

at kahit hindi
maghihintay ako
kase yun ang alam ko ngayon
ang manguna at maghaintay

dahil balang araw
umaasa akong
aayon sa atin ang panahon
aayon sa ating tadhana
walang nang hintayan magaganap
sabay na lang natin
haharapin ang bukas

Thursday, August 04, 2005

sa wakas balik normal na ang buhay ko!

sa wakas natapos na din ang isang buwan ng paghihirap.

sa ngayon alam ko, na may mga bagay sana na naiwasan kung ang mga ito ay pinag - isipang mabuti. may mga bagay na na isa ayos ng maayos, pero ganun talag hindi lahat ng tao matutuwa sa pag hihrap mo dahil talaga namang totoo hindi mo kayang i please ang lahat ng tao

hindi natin kayang sabihin na pare prehas ang gustong makita ng mga tao

pero ako, sa totoo lang masaya ako at thankful sa mga taong nakasama ko
masaya ako mababit at masisipag ang mga taong nakatrabaho ko

gusto ko reng pasalamatan c dr. a dahel sa lahat ng ka toxic-an na kanyang ibingay natuto akong magpursige sa buhay med...hehehe

mamaya uuwe ako ng bahay, matutulog ako sa aking kama at nanamnamin ako ang sarap ng panaginip.

kung may bago mang pagsubok na darating bukas, hindi importante iyon

ang mas mahalaga ay makabawe ako ng lakas...para bukas may tunay na ngiti namamumutawi sa aking labi!