now i am more confused

at syempre ginulo mo na naman ang mundo ko.

o baka iniisip ko na naman ito.

ano bang nangyare?

sinabayan mo lang naman ak umuwe, ginulo mo pa yung buhok. pinalo tuloy kita

parang feeling ko nga lahat ng asar ko seyo, ibinuhos ko dun sa pagpalo ko.

ewan ko ba. hindi ko alam kung anong gusto mo mangyare.

cguro naguguluhan ka ren sa akin.

alam ko na regalo seyo sa xmas. isang case ng red horse. sana naman pagkatapos nun, masabi mo na ang gusto mong masabe.

or magliwanag ang buhay para may sense na tayo sa isa't isa

ewan ewan

one thing i know is sure. balik tayo ulet sa dati. barkada na tayo ulet, kc nagugulo mo na yung buhok ko at napapalo na kita.

masaya na ako nun.

bahala ka na nga.

may isang tao ako na-miss

may isang tao akong na-miss.

kung alam ko lang sana kung paano basahen ang takbo ng isip nia

ewan ko.

sana sigurado ka sa mga sinabe mo. ay male sana pala seryoso ka sa sinabe mo, kase sobrang gusto na talaga kita paniwalaan. sobrang abot langit na ang dasal ko at gusto kitang paniwalaan.

sana hindi lang hangang salita. sana may kasamang effort. pasensya ka na demanding ako. gusto ko kase ng atensyon mula sa iyo.

ewan. kainis ang senti ko tuloy.

ikaw kc.

minsan naitatanong ko tuloy sa sarili ko bakit kailangan effort lahat.

bakit hinde pwedeng maayos naten ng ganun na lang.

hindi ba pwedeng magising na lang tayo, na prehas tayong masaya. kahet hindi mind rockin hapiness. yung masaya lang na may peace of mind.

it's been a year. nothing's happening or maybe there has been little improvement. minsan isang daan beses ko na tinatanong ang sarili kong bakit nag pupumilit akong hintayen ka, hintayen ka na magkaroon ng "balls" to actually do something about what youre saying.

or worst come to worst... i had the wrong impression or maybe i wasn't good enough in realizing everything was just the effect of the ethanol that we have ingested.

you see, it simple. it's either there is something or nothing. para yang black or white eh. hindi ako naniniwalng may gray zone...

tama b?

but still...may energy pa akong maghintay. so dito lang ako. literally praying. literally waiting

malapit na matapos ang buhay ko na alipin sagigilid!

matagal ding panahon na natigil akong magsulat.

biruin mo may six months din ang lumipas ng huli kong entry

what has been happening to me?

ewan! feeling ko aliping sagigilid ako. sa ospital ikaw ang pinaka mababang uri ng tao sa mundo, pero pagdating ko naman sa bahay sobrang parang prinsesa ang turing.

kaya nga minsan hindi maiwasan hindi maging mayabang sa mga taong wala namang kinalaman sa tunay na sitwasyon ko

ewan, isa lang ang natutunan ko ng maige at nahirapan ako talaga akong idevelop.

eto ang pagiging pasensyoso

pasensyoso sa patient, sa ka grupo, at sa mga katarabaho ko na minsan talaga namang alila ang turing sa iyo

pero kung tutuusin, masaya cia.

mahirap pero masaya
marame akong natutunan. marame akong natuklasan, mas naging mature ako. mas naging magastos. hehehe

mahirap maging alipin. pero alam ko pag natapos ito masarap namnamin ang pinaghirapang abutin.

alam ko pagkatapos ng lahat ng ito, may ngiti na mamumutawi sa aking labi.