haay apat na test, isang papaer at lecture hanggang mamyang 7pm. san pa kaya ako lalagay mamaya . malamang mamya pabagsak pa lang ang katawan ko sa kama ay tiyak na tulog na ako....kakakayanin ko pa ba ang mga raw na ganito na maaring dumating pa sabuhay ko sa loob ng 3 pang taon na nalalabi sa akin sa kursong ito
ewan ko ba....
Thursday, February 24, 2005
what a toxic day
haay apat na test, isang papaer at lecture hanggang mamyang 7pm. san pa kaya ako lalagay mamaya . malamang mamya pabagsak pa lang ang katawan ko sa kama ay tiyak na tulog na ako....kakakayanin ko pa ba ang mga raw na ganito na maaring dumating pa sabuhay ko sa loob ng 3 pang taon na nalalabi sa akin sa kursong ito
ewan ko ba....
ewan ko ba....
Thursday, February 17, 2005
my ugly duckling feeling
sa totoo lang i was raised by my environment believing that i am the ugliest person sa aming clan. ewan ko ba. pango daw ilong ko, mataba, maitim at kulot ang buhok ko. in short panget daw ako.
i can say i am not stunningly beautiful. i was probably having siesta when God showered his earthly gifts of beauty and charm. Though i'm not beautiful, i cannot and will not admit that i am ugly. i am just me. haay, did i actually make sense. ewan
My feelings of insecurity on my physical appearance grew at its peak when i was in high school. Though there were guys who were interested on me, i still didn't have any confidence on how i look. During those times, i never believe anyone would actually like me because UGLY nga daw ako. Maybe that is the explanation why my behavior in HS days were a little boyish and indifferent. I will wear baggy pants and big shirts. My favorite colors were black, white, dark blue...etc I also listen to some alternative music which i felt embodies my feelings of anger and insecurities.
During my college years, i regain a little confidence and started to try experimenting on the way i look. ika nga nila, i am a late bloomer. Ewan ko ren ba kung papaano ko napaniwala at na brain wash ang aking sarili na hindi nga ako panget. Basta na feel ko na lang na wala namang dapat ipag mukmok. So i started wearing skirt, wearing "girly" sandals...etc
bakit nga ba naisip uli ang ugly duckling syndrome? ala kc naisip ko, ngayon un attached ako ito ba ay resulta ng pagiging ugly duckling ko... o nasobrahan naman akong ng pagiging defensive at natatakot na sa akin ang mga potential partners to be.
ewan. si dy kc eh...napaisip tuloy ako.
basta sa ngayon, ok ako. I don't hate being single though i still prefer having a partner. Basta alam ko darating yun o dili naman kaya gagawa ako ng paraan para dumating iyon. Basta all i know is that when that time comes, everything around me would conspire to make things happen. Something inside me will push me to make things happen.And maybe i would just be accidentally victimized by Romance hehehe....baduy.
haaay life...love...med skul....
i can say i am not stunningly beautiful. i was probably having siesta when God showered his earthly gifts of beauty and charm. Though i'm not beautiful, i cannot and will not admit that i am ugly. i am just me. haay, did i actually make sense. ewan
My feelings of insecurity on my physical appearance grew at its peak when i was in high school. Though there were guys who were interested on me, i still didn't have any confidence on how i look. During those times, i never believe anyone would actually like me because UGLY nga daw ako. Maybe that is the explanation why my behavior in HS days were a little boyish and indifferent. I will wear baggy pants and big shirts. My favorite colors were black, white, dark blue...etc I also listen to some alternative music which i felt embodies my feelings of anger and insecurities.
During my college years, i regain a little confidence and started to try experimenting on the way i look. ika nga nila, i am a late bloomer. Ewan ko ren ba kung papaano ko napaniwala at na brain wash ang aking sarili na hindi nga ako panget. Basta na feel ko na lang na wala namang dapat ipag mukmok. So i started wearing skirt, wearing "girly" sandals...etc
bakit nga ba naisip uli ang ugly duckling syndrome? ala kc naisip ko, ngayon un attached ako ito ba ay resulta ng pagiging ugly duckling ko... o nasobrahan naman akong ng pagiging defensive at natatakot na sa akin ang mga potential partners to be.
ewan. si dy kc eh...napaisip tuloy ako.
basta sa ngayon, ok ako. I don't hate being single though i still prefer having a partner. Basta alam ko darating yun o dili naman kaya gagawa ako ng paraan para dumating iyon. Basta all i know is that when that time comes, everything around me would conspire to make things happen. Something inside me will push me to make things happen.And maybe i would just be accidentally victimized by Romance hehehe....baduy.
haaay life...love...med skul....
Wednesday, February 16, 2005
next please!
Yesterday, I was surrounded by happy couples, girls with flowers or guys with flowers intended for someone special. The world seem to favor the "coulpes", and yet i feel no insecurity being single.
Funny. Last month I was at verge of panicking after finding out that in our kada(HS), I am the only qualified member for the NBSB (No Boyfriend Since Birth) group. I was even questioning myself, if something something is wrong about me, on how look and interact with the opposite sex. I was in a middle of depression and desperateness.
And yesterday, to my surprise there was no bitterness inside nor envy. But a pleasant feeling of contentment.
Maybe yesterday was just a product of one my psychological bullshit that i created to suppress whatever it is that is within me. Or maybe i just run out of emotions relating to my singlehood experience.
I feel no rush in entering relationships that i know nothing about.
all i know right now is that the need for the complementary partner is still there. The only difference is that i now realize that i still have my lifetiem to wait for him to come or i still have lifetime to prepare for one great strategy to capture whoever he maybe.
I am willing wait but also willing to fight for that one great love.
Funny. Last month I was at verge of panicking after finding out that in our kada(HS), I am the only qualified member for the NBSB (No Boyfriend Since Birth) group. I was even questioning myself, if something something is wrong about me, on how look and interact with the opposite sex. I was in a middle of depression and desperateness.
And yesterday, to my surprise there was no bitterness inside nor envy. But a pleasant feeling of contentment.
Maybe yesterday was just a product of one my psychological bullshit that i created to suppress whatever it is that is within me. Or maybe i just run out of emotions relating to my singlehood experience.
I feel no rush in entering relationships that i know nothing about.
all i know right now is that the need for the complementary partner is still there. The only difference is that i now realize that i still have my lifetiem to wait for him to come or i still have lifetime to prepare for one great strategy to capture whoever he maybe.
I am willing wait but also willing to fight for that one great love.
Thursday, February 10, 2005
sa pagtalikod mo
sa lahat ng ayoko na gagawen sa akin ng isang tao eh ang tatalikuran ako habang kinakausap ko siya.
"i'm actually having a bad day." may isang taong sumusubok ng aking pasensya. ngayon ko talaga napapatunayan na mahirap maging isang mabait na tao sa paligid ng mga taong mapang abuso.
minsan na nangyari sa buhay ko ang nangyari kanina. parang naulit na may ipinapahiwatig. hindi ko alm kung ako na ba ang may problema. o talagang kailangan ko lang lawakan ang aking kaisipan ng kahit kaunti pa.
sa palagay ko ako ay isang taong may buong dedikasyon sa mga ginagawa. gusto kong papaniwalain ang sarili ko na isa nga ako sa mga tinatawag na "goal oriented persons". kaya nga minsan may mga tao akong nakakabangga ng dahil sa pag kakaiba namen ng "work etiquettes".
isa akong tao na naniniwala na ang lahat ng bagay o problema ay madadaan sa isang malinaw at maayos na usapan. kaya naman sobrang na aasar talaga ako sa ginawa niya kanina.
"i guess the act would have been justifiable if i ask her those things in a demanding tone. i think it would have been right for anyone to do that to me, if i have been so bossy in reminding her the tasks she needs to accomplish."
ang pag talikod ay isang signos ng kahinaan. para sa akin isa siya sa mga taong kilala kong mahina. hindi ko alam kung dapat ko siyang kaasaran o kaawaan dahil sa babaw ng kanyang pagkatao.
sabe ng mga kaibigan kong iba, intindihin ko na lang daw siya. ako daw ang mas nakaka unawa. pero sa palagay may mga pagkakataong hindi lang pang-unawa ang kailangan. dahil walng saysay ang pang-unawa kung hindi nalalaman ng tao may sala (ang taong talikod) na mali nga ang ginawa niya.
"having a bad day is not a reason enough for you to causeothers to have a bad day also"
ang goal ko ngayong araw na ito ay ma ipa "realize" sa talikod na tao, na hindi ko gusto ang ginawa niya. mapa-isip sa kanya na may mas maganadang paraan para mapaintindi niya sa akin ang nasa isip niya
sa ngayon burado siya sa mga taong gusto kong makasama.
kakasimba ko lang kanina, ash wednesday pa ngayon. sa palagay ko isang malaking hamon sa akin ng diyos ang araw na ito at ang talikod na tao.
may natitira pang walong oras at tatlumpong minuto bago matapos ang araw na ito. at sa lahat ng pagkakataon iyon alam kong makakasama ko ang talikod na tao. sana lang po marunong akong magtimpi, para makaiwas sa mas malaking gulo...
sana lang...
"i'm actually having a bad day." may isang taong sumusubok ng aking pasensya. ngayon ko talaga napapatunayan na mahirap maging isang mabait na tao sa paligid ng mga taong mapang abuso.
minsan na nangyari sa buhay ko ang nangyari kanina. parang naulit na may ipinapahiwatig. hindi ko alm kung ako na ba ang may problema. o talagang kailangan ko lang lawakan ang aking kaisipan ng kahit kaunti pa.
sa palagay ko ako ay isang taong may buong dedikasyon sa mga ginagawa. gusto kong papaniwalain ang sarili ko na isa nga ako sa mga tinatawag na "goal oriented persons". kaya nga minsan may mga tao akong nakakabangga ng dahil sa pag kakaiba namen ng "work etiquettes".
isa akong tao na naniniwala na ang lahat ng bagay o problema ay madadaan sa isang malinaw at maayos na usapan. kaya naman sobrang na aasar talaga ako sa ginawa niya kanina.
"i guess the act would have been justifiable if i ask her those things in a demanding tone. i think it would have been right for anyone to do that to me, if i have been so bossy in reminding her the tasks she needs to accomplish."
ang pag talikod ay isang signos ng kahinaan. para sa akin isa siya sa mga taong kilala kong mahina. hindi ko alam kung dapat ko siyang kaasaran o kaawaan dahil sa babaw ng kanyang pagkatao.
sabe ng mga kaibigan kong iba, intindihin ko na lang daw siya. ako daw ang mas nakaka unawa. pero sa palagay may mga pagkakataong hindi lang pang-unawa ang kailangan. dahil walng saysay ang pang-unawa kung hindi nalalaman ng tao may sala (ang taong talikod) na mali nga ang ginawa niya.
"having a bad day is not a reason enough for you to causeothers to have a bad day also"
ang goal ko ngayong araw na ito ay ma ipa "realize" sa talikod na tao, na hindi ko gusto ang ginawa niya. mapa-isip sa kanya na may mas maganadang paraan para mapaintindi niya sa akin ang nasa isip niya
sa ngayon burado siya sa mga taong gusto kong makasama.
kakasimba ko lang kanina, ash wednesday pa ngayon. sa palagay ko isang malaking hamon sa akin ng diyos ang araw na ito at ang talikod na tao.
may natitira pang walong oras at tatlumpong minuto bago matapos ang araw na ito. at sa lahat ng pagkakataon iyon alam kong makakasama ko ang talikod na tao. sana lang po marunong akong magtimpi, para makaiwas sa mas malaking gulo...
sana lang...
Friday, February 04, 2005
pambasag katahimikan
well, its been a long time. antagal ren naman ng huli kong post. nakalimutan ko kc yung password ko dito.
marame nangyari sa buhay ko nitong mga nakaraang buwan, kaya medyo parang sayang kase marami na san ako naisulat.
gusto ko lang sabihen ngayon...
masaya ako dahel malapet na magbakasyon. masaya ako dahel malapet na ang UP fair. At balak kong makigulo sa UP-D para kumain ng isaw at makinig sa mga banda na may magagandang tugtugin...
salamat!
marame nangyari sa buhay ko nitong mga nakaraang buwan, kaya medyo parang sayang kase marami na san ako naisulat.
gusto ko lang sabihen ngayon...
masaya ako dahel malapet na magbakasyon. masaya ako dahel malapet na ang UP fair. At balak kong makigulo sa UP-D para kumain ng isaw at makinig sa mga banda na may magagandang tugtugin...
salamat!
Subscribe to:
Posts (Atom)